Koncertuje jako solistka i kameralistka. Występuje z wieloma wokalistami i instrumentalistami, m. in. Martą Boberską (sopran), Teresą Kamińską (wiolonczela), Petrą Matejovą (pianoforte). Współpracuje także z wybitnym brytyjskim fortepianistą, profesorem Royal College of Music w Londynie, Geoffreyem Govierem, poświęcając się interpretacji utworów Franciszka Schuberta na fortepian na cztery ręce.
Katarzyna Drogosz występowała z najlepszymi polskimi zespołami instrumentów dawnych: Capellą Cracoviensis, Wrocławską Orkiestrą Barokową i MusicaeAntiquae Collegium Varsoviense.
Z TrioLaflamme, które współtworzy z Annie Laflamme (flet) oraz DorotheąSchönwiese (wiolonczela), Katarzyna Drogosz koncertowała m. in. na Mozartfest w Würzburgu, Haydn Festival w Eisenstadt, Tage der Alter Musik w Herne. Debiutancka płyta zespołu z utworami Czernego, Webera i Kuhlaua (CovielloClassics) została wyróżniona nagrodą Pasticciopreis radia ORF. Pozostałe nagrania płytowe Katarzyny Drogosz to komplet Pieśni Fryderyka
Chopina z sopranistką HanąBlazikovą (NIFC), Sonaty Beethovena op. 5 z wiolonczelistą Jarosławem Thielem (NFM/CD Accord, nominacja do nagrody Fryderyk 2018) oraz kameralistyka klasycyzmu z puzonistą ErcoleNisinim (Querstand).Artystka dokonała także licznych rejestracji koncertowych dla Polskiego Radia, WDR, oraz BR.
Katarzyna Drogosz od wielu lat upowszechnia tematykę historii i budowy fortepianu w ramach licznych wykładów i prezentacji – w szkołach muzycznych, akademiach oraz instytucjach kultury. Od 2010 jest wykładowcą w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach, gdzie od października 2017 prowadzi pierwszą w Polsce klasę fortepianu historycznego. Od 2013 wykłada także w Akademii Muzycznej w Krakowie. Nauczała także w ramach Międzynarodowej Letniej Akademii Muzyki Dawnej w Wilanowie oraz Międzynarodowej Letniej Szkoły Muzyki Dawnej w Lidzbarku Warmińskim. Od 2014 roku uczy i występuje w ramach warsztatów muzyki dawnej w SchlossSeehaus (Niemcy), jest także wykładowcą Akademii Fortepianów Historycznych w Lusławicach.
Artystka najczęściej koncertuje na jednym z własnych instrumentów: kopii fortepianu Steina z 1780 roku, oryginalnym fortepianie stołowym Longman&Broderip z 1790 roku lub fortepianie Schrimpfa z 1830 roku. Miała także szczęście wielokrotnie grać i nagrywać na innych fortepianach historycznych: Kopiach z najlepszych europejskich warsztatów Roberta Browna, Paula McNulty oraz Christopha Kerna, a także na oryginalnych instrumentach znajdujących się w polskich i zagranicznych kolekcjach i muzeach.
